Sığmadım dışardaki koca dünyaya nasıl sığayım.
Sıfırla başladım yaşamaya, hala sıfıra da kaldım.
Gözün alabildiği gönlümün, ovaları kaldılar tenha.
Aklım anlamayanlarla meşgul, benzemeyenler başka.
Bir gülüş yüreği doldurur ama her an dokuz doğurtur.
Susmasını bir bilse kalp sessizliğin ardında bulur.
Günah değil mi özletmek bile bile özletme beni
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta