Asıl Hüzün Şiiri - Yorumlar

Huban Asena Özkan
267

ŞİİR


8

TAKİPÇİ



Bir sonbahar yaprağıydım, aynanın karşısında düşen.
Yaşımın sayısı, avuçlarımdaki çizgilerde taştı.
Yarına ertelenmiş her kahkaha, çatlak bir saksıya ekilen tohumdu;
Filizlense bile, kökleri taş duvarlara çarparak kırıldı.
Her parça, bir çocukluğun kemiklerinde biriken sessiz çığlık.

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta