Aşık Olan Şehir Şiiri - Gökçe Şenderin

Ve ben sessizce bırakıp gidiyorum seni
Kendimi sende unuttuğumun farkında olmadan
Ondan sonra da bir gören çıkmadı beni
Maskeler taktığımı anlamadan

Nedendir dersin, hep bu hayrısız mavi gözler?
Yaklaşıyorum, sen yatıyorsun göz bebeklerinde
Daha sokuluyorum, kokluyorum,
Kimse senin gibi yosun kokmuyor

Istanbul kokuna aşıktım ben senin

Bir kadeh görmeyeyim, içli içli cekilen
Sarılıyorum boynuna, sözler aynı sokakların
Bulamıyorum aradığım tadı dudaklarında
Sarhoşluk kimseye senin kadar yakışmıyor

Istanbul hovardalığına aşıktım ben senin

Birden müziğin geliyor aklıma
Sevişiyorum sonra butun gece
Seni duyamıyorum bir türlü
Hic bir ten senin kadar haz etmiyor

Istanbul meşkine aşıktım ben senin

Ve ben sessizce bırakıp gidiyorum seni
Sonra ne sevip ne seviştiysem fanidir
Anladim ki Istanbul, aşk dediğin varya
Kara sevda; o senin ta kendindir