On yedi nisanda bir güneş söndü
Günler yaslı, aylar yaslı, yıl yaslı
Içimde fırtına zindana döndü
Ülke yaslı, hayat yaslı, hâl yaslı
Kimse bilmez gizli gizli yastayım
Dost katına götürür mü pir beni
Doğuşumdan ben o yâre hastayım
Için için yaraladı yâr beni
Dost demiyle kaynayıp da pişersem
Bir gün olur o da gelir başıma
Ecel canın verip gider pirler oy
Azrail de pençe vurur döşüme
Mezar derler dar meskana korlar oy
Gider salım gidenlerin peşine
Aldattı gönlümü hüsnü cemalin
Beyhude aşkına düştü yetmez mi
Bekâda boynuna olsun vebalim
Yıllardır arkandan koştu yetmez mi
Örüldü özüme dostun sitili
Hâk' tan almış halka vermiş
Erikteki üzüm Yunus
Kâbe gibi insan olmuş
Ümmü değil nazım Yunus
Türklük şuurunun özü Yasef 'de
Kaderde, yazgıda, künde Yûnus var
Tanrı dağlarından yükselen sesde
Ilikte, damarda, kanda Yûnus var
Taşkent' de, Aral' da, Özbekistan' da
Yol verin dağlar gideyim artık
Sılayı görmenin zamanı geldi
Yağıyor poyrazdan vuruyor kürtük
Soğudu havalar dumanı geldi
Badı selâm götür benim nazlıma
Gel gönül gidelim bizim ellere
Adem' den bu deme ahire kaldık
Mor menekşe goncaları solunca
Be her gün alâmet zuhura kaldık
Mucize Nuh ile gemi var idi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!