Saptı umutlar bir köşeye,
Kaldı karanlıkta nice gün, nice gece.
Anlatabilseydi sevdiğini maşuka;
Divâne - delice..
Ne bilsin maşuk sevildiğini;
Aşık söyleyemedi işte.
Yalnızlık ağlattı aşığı
Yalnız geçen gece..
Üşümüş soğuktan titrer dudakları;
Çünkü soluduğu soğuk kış rüzgârı.
Çekti burnunu;
Öksürdü taa akciğerden:
-' Şimdi,dedi başkasının oldu Hafize'm.'
Akıyordu gözlerinden yaşları;
Islatıyordu, yanaklarını ve yastığı
Yorgundu gönlü - yüreği
Yorgundu bedeni.
Rüyada kavuştu umutlar:
-' Hafize' dedi 'Hafize! Nerdesin? '
-' Tut elimi! '
-'Gel gidelim dağ başlarına'
-'Kaçalım insanlardan uzaklara.'
Sandı ki, sevdiği maşukta;
Gördü onu rüyasında..
Uyandırdım aşığı usulca;
Anladı uyanınca,
Aşkın sarhoşluğunu
Anladı, bir anda serlerin boşluğunu;
Çaresiz, ağladı arkadaşım
Gözleri yaşla doldu...
Amasya, 1 Ocak 1976 sa: 00:10
Noter n. 3616
Kayıt Tarihi : 12.3.2009 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında, hikâyenin öyküsü içinde; sırıl sıklam aşıktı köyden birine. Hafize'nin sözü verilmişti liseli bir gence.. Yüzük takmışlar bile.. Arkadaşım delikanlı küsmüştü Hafize'ye. O, da okuyacaktı inadına. Ticaret lisesine kayıt oldu.. Rüyalarında hep Hafize! Okulu bitirdi iyiyle.. Askeriyede kendine iş buldu.. Evlendi biriyle; 3 çocuğu oldu.. Biri kız, adını Hafize koydu... Bu şiiri rüyasında konuşan sevgili bir arkadaşım için yazmıştım.. O tarihli gece.. Okudum yukardaki şiiri ne kadar güldü.. İşte o, zamanın anısı, bu şiiri paylaştım şiir dostlarım sizinle.. Beğendiniz mi bilmem ama, duydum geçende o işinden emekli olmuş.. Sevindim. Ve selam gönderdim kendi köylüleriyle.. Sevgiyle kalın efendim, saygılarımla..
TÜM YORUMLAR (13)