Aşık Dertli Şiirleri - Şair Aşık Dertli

Şarab-ı ledünden içelden beri
Ayılmadım gitti mestanesiyim
Bihuş olup candan geçelden beri
Serseri gezerim efsanesiyim

Meylim yok cihanın kulli varında

Sefine-kalbin engine salma
Aşk bahrında rüzgar eser demişler
Gark olup girdab-ı mihnete dalma
Gemisin kurtarmak hüner demişler

Rızk içün teessüf çekme alemde

Şimdiki güzeller söze uyarlar
Erenler ayırmaz gedayı bayı
Anlar her dem atlas libas giyerler
Beğenmezler bizim köhne abayı

Mehtap veş yüzde benler var safi

Sorarlarsa eğnimdeki cameyi
Ayrılığın karasıdır sevdiğim
Elestü de böyle çalmış hameyi
Vedalaşmak sırasıdır sevdiğim

Gönül düşüreli sen nev-civana

Şöyle zayıf etti çile-i aşkın
Gözlere görünmez oldu bu tenim
Düştü iç iklime kule-i aşkın
Yıktı harab etti burc-ü bedenim

Nice güller açmış gülsitanında

Şunda bir yavruya meyil aldırdım
Nideyim gelmiyor yola anası
Bir tercüman gerek halim söyleyim
O zaman derdimden bile anası

Başıma getirdin olanca işi

Terk-i diyar ettim elveda seni
Sevdiğim sağlıkla kal şimden-geri
Aşkın ile yaktın bu can ü teni
Her zaman ağlattın bil şimden-gerü

Nar-ı aşkın ile kül oldum bittim

Bir yere cem olmuş beş on aşıklar
Biri birbirleriyle meydan ederler
Dönmez ikrarından kavle sadıklar
Muhabbet sırrını pinhan ederler

Olaydım onların darına ber-dar

Vakti mürur eder harab ehlinin
Meded senden ey şah ey şah diyerek
Reca halvetinde niyaz babında
Geçti ömrüm eyvah eyvah diyerek

Kavs-i kuzah gibi bükmüş belini

Yağma edip akl ü fikrimiz aldı
Bir nazik edalı elvanlı (unvanlı) güzel
Bizi yeni baştan sevdaya saldı
Ahu gözlü bir ak gerdanlı güzel

Bir kuh ü sahraya konmuş obası