Asa Şiiri - Düş Lem

Gecenin rengini aldı ellerin,

Gözlerin bir girdabın içinde kaybolurken

Sensizliğime kanat takıp,

Bir atın heybesinde

Asırlar ötesine

Yokluğundan kaçıyorum.

Kalelerin surlarını selamlayan

Gövdemden taşan sözcüklerimi

Her geçişte iliştiriyorum,

Göğün perdesine,

Asılı kalan çığlıklarımın gölgeleriyle

Taçlandırıyorum.

Kendi hızından yalpalayan

Dört nala giden bir ahengin

Kanatlarından saçılıyor gizlerim,

Uğultusuyla ıslanıyor,

Yutkunduğum bilinmezim.

Göğü yırtıp karşıma dikilen heybetin

Kanatlarımı kanatan pençelerimi

Dize getiriyor değneğiyle

Asasını yere vuran bakışlarından

Esir düştüğünü kavrayan ruhumu

Teslim ediyorum gözlerine sualsizce.