Ah gül sancısı
Düşünce kirpiklerime yası..
Titrer bedenimde varoluşu
Güz tenine yerleşir...
Yavaş yavaş sokulur...
Yavaş yavaş canından can alır
Bir ses ve nefes
Ay’a fısıldadı
Sarnıçlardan çığlık çığlığa sesler yükselirken karanlığa doğru
Kanatlandı gökyüzü
Yoksunluğun perde perde çökmüş
isi üzerimde …
Destina çalarken eteğinde zilleri
Ebruli bir semai gezinir nidalardan
Terennüm etsede bin ah ile
Sancılar, yosma dudaklarda bir seronomi
Sıra geceleri gibisin
Rakkas salladıkça kalçayı
Dökülür dilinden, sazından, sözünden
İhtirasın gönül, meyl ile dudaklara
EFSUN
Dilimde lal-ı güzar
Somurtkandır kirpikleri
Ellerinde çocuk iklimi
Aska tövbeli miydi?
Zamane
Hani o eski zamanlarda
Pencere kenarında sardunyalar
Cam güzeli hanımeli
Doluşurdu şen şakrak sokaklar
İçimden bir çocuk geçerdi
Gidiyorum umutlarımı toplayarak
Denizlerden gemilerle yol alarak
Ardımsıra gezinen şu mevsimler
Kovalarken yıllarımı
Nasıl geçti günlerim hayal gibi
Daha dün çocuktum
KALBİMİN BU MIZRABINDA
ÇALDIĞIN BU ŞEN ŞARKIDA
HATIRALAR ÇIKMAZINDA
KALBİM SENİ AH SEVİYOR
ARAYIP BİR SORMASAN DA
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!