Kaç zamandır anılara kilitlenmiş yüregim,
Sen geldin bu gece yine aklıma !
Son gördüğümde gözlerinin feri sönmüştü,
alnında saçlarından süzülen hüzün.
O boncuk boncuk yaşlar neydi öyle,
yüreğime akıttığın ?
Ab-ı hayat gülüşlerini kim çaldı Arya?
Kaç yıl birden büyümüştün sanki.
Hangi acı, hangi kederdi öyle,
yüregine konan ?
Gözlerine bakmaya bile kıyamazken ben,
hangi hayalindi yıktıkları ?
Bakışlarını da ilk kaçırışındı benden haa !
Kim ürküttü o öpülesi yüreğini Arya ?
Kahroluyorum, susuyorum,
gece gibi, sen gibi...
Kac gündür Anılara kilitlenmiş yüreğim,
Sen geldin bu gece yine aklıma !
Doğum günün geliyor aklıma,
kutlu olsun diyemediğim.
Yitip gittin bakışlarımda...dokunamadım.
Sana açtığım kollarımın,
yerçekimine usulca itaat
edişi geliyor aklıma...fikrim sızlıyor.
Oysa ben sadece sımsıkı sarılacaktım sana.
Göğsümün sen atan köşesini
bir tek sana ayırmıştım.
İşte o köşede tüm gözlerden sakınacak,
biraz da ben sevecektim seni,
biraz da benim olacaktın...
Yine şiirlerim sızlıyor Arya, şiirlerim.
Şiirlerimin sızısına azıcık saçlarından sürecektim.
Oysa şimdi hasretini kucakliyorum yine.
Hayal gibi, sen gibi...
Kac gündür Anılara kilitlenmiş yüreğim,
Sen geldin bu gece yine aklıma !
Salondaki dolabın üstünde ayakkabıların,
hani şu sana aldıklarım,
kırmızı, en sevdiğin renk,
bir kere olsun giyemediğin.
Her seferinde bakışarıma takılıyor,
içimden birşeyler kopuyor,
gözlerimi kaçırıyorum,
anılarda çarmıha gerilmiş
bir ruh gibiyim bu gece...
Başım ağırıyor yine,
uyuyamıyorum kaç gecedir,
Yüreğim zıpkın yemiş gibi.
Boğazımda kurşûnî bir düğüm,
Elim, kolum bağlı, çaresizim Arya !
Çaresiz bırakıldım.
Tıpkı sen gibi !
Kaç gündür Anılara kilitlenmiş yüreğim,
Sen geldin bu gece yine aklıma !
Son zamanlarda odama kapandım,
kendimi cezalandırıyorum yine...
Gidişin, unutamadığım
hüzünlü bir resim gözlerimde.
Seni düşünüyorum.
Zihnimdeki yerin sızlıyor yine...
Ahh Arya...başım !
Başım diyorum; yine ağırıyor.
Kimseye de diyemiyorum ki bu mereti,
kapim calinacak diye.
Sonra hal-hatirlar
teselliler,
nasihatlar,
"kendine dikkat et"ler,
'ama kendine cok yükleniyorsun"lar.
Oysa ben sadece seninle
yalniz kalmak istiyorum,
anılardaki gibi...
Sahi sen de fark ediyormusun,
yakın vakit gecmişimiz
ne de çabucak anı oluverdi ?
Oysa zamanın ne acelesi vardı Allah aşkına?
Neden eskitiyor her şeyi böyle?
Zaman demişken;
o galiba ömrümüzden çaldığını
kendi ömrüne katıyor.
Yoksa nasıl böyle sonsuz olur ki,
sen ne dersin Arya ?
Kaç gündür Anılara kilitlenmiş yüreğim,
Sen geldin bu gece yine aklıma !
Ve ben hala her gece üstünü örtüyorum,
alnından öpüyorum.
Saçlarının kokusundan
derin bir nefes çekiyorum içime.
Göğsümde öylesine bir ferahlık ki,
sanki cennet bahcesi,
damıtılmış huzur vallahi !
Beybûn gibi, Asmîn gibi, tıpkı sen !
Kaç gündür Anılara kilitlenmiş yüreğim,
Sen geldin bu gece yine aklıma !
Az daha gözlerini unutuyordum,
Tanrının bana en güzel lütfu gözlerin !
Gözlerimi kapatıyorum,
gözlerinden öpüyorum,
hani her bakışınla içine hapsolduğum,
cennet kapısı gözlerin.
Hani „baba unuttun yine öpmeyi !“ dediğin
buğday gözlerin.
Dudaklarında mutlu bir gülümseme.
İçimde bir huzur mevsimi eskilerden,
iyi gecelerde mutlu bir rüya gibi
sen gibi!
Seni özlüyorum Aryam,
seni Asmîn çiçeğim !
Kaç gündür Anılara kilitlenmiş yüreğim,
Sen geldin bu gece yine aklıma !
Ruhum kaosa yakın, yüreğine sığınmış
sosyal bir mülteci,
Ve artık tüm kapıları kedere çıkar ömrümün,
hatıralarına en karasından gölgeler çökmüş.
Kalbim hayatın yüzüne çarpılmış kırık - dökük bir pencere.
Öyle dayanılmaz ki bu hasret !
*
Ah Arya...basim agiriyor yine,
kulaklarimda tuhaf tuhaf sesler,
Zamanla seni unutmaktan
öylesine korkuyorum ki,
yokluğun bir azap gibi..
Kayıt Tarihi : 22.5.2023 12:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!