Giderken ardına düşerken hüzün
Manolyalar çiçeğe durmadan gelecektin
Çıplak manolyalar çiçeklendi de
Artık manolyalar yaprağa döndü gel
Biri beyaz, biri pembe, biri mor renkte
Özgürlük Parkı’nda yaprakları döküldü yere
Sen hala gelmedin gittiğin yerden
Çoktan manolyalar yaprağa döndü gel
Yürüyüş yolunda yürürken bile
Ellerimiz bağlanırdı biribirine
Her giden döndü de gittiği yerden
Bizim manolyalar yaprağa döndü gel
Kaç yıl, kaç mevsim geçti ardından
Yıllar saçlarımı ördü gümüşten
Fidanlar ağaç oldu senin ardından
Buralarda manolyalar yaprağa döndü gel
Turan Gökmenoğlu
Kadıköy, 13 Nisan 2007
Kayıt Tarihi : 13.4.2007 12:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!