Artık Pusudadır Dağların Dostu

Önce yüreğimde eridi güneş
Damlalar dönüştü buz tanesine
Her yanımı sardı kardan bir örtü
Mektubun gelmez
Göz gözü görmez
Yollarım geçit vermez
Artık pusudadır dağların dostu
Kurdu, çakalı, her bir yabanı
Oralarda artık sözümüz geçmez
Elimiz dağlarda bir yere ermez
Her tenha bir kara zindan
Yollar bile karışır karanlıklara
Bulutlardan başkası bulamaz yolu
Bir kibrit çaksan
Bir ateş yaksan
Birazcık dinse içimin soğukluğu
İki taşın arasında kalmışım
Buralarda öksüzüm
Bir başıma yapayalnız kalmışım
Üstüme çöker kardan bir örtü
Bilsem ki evimi arar bir yolcu
Elimde fenerim, düşerim yola
Uçarım dağlara, tutunurum buluta
Karların arasından kıvrılır geçer
Yüreğimden yol açarım yoluna...

Turan Gökmenoğlu
Göztepe, 28 Aralık 2006