Ayancık Sevgilerimin Denizi

Bugün kar yağıyor İstanbul'da.
Elif elif uçuşan kar taneleri
Beni alır, götürür doğduğum yere.
Her kar tanesi
Çocukluğumun güzelliğini örer
Doğanın gergefine.

Beni alır yorgunluklarımın içinden
Tertemiz kırlara salıverir
Ta, o güzel çocukluğuma.
Babamın elleriyle yaptığı
Kızağa binerim her kar tanesinde.
Cebimde kuşlastiğim
Taştan mermilerim
Koşarım kuş peşinde.
Abilerim önümde
Küçük kardeşim yanımda
Bakal, sığırcık ne varsa
Koşturur bizi peşinde.
Nefes nefese.

Köprübaşı'ndan
Maltepeye tırmandığımda
Haminnemin harman yerinden
Kuşlar gibi uçuşuruz kızakla
Kaç dakika geçer bilemem
Kar taneleri içinde,
Ağaçların arasından
İneriz bahçemize.
Üşüyen ellerimiz
Kızaran burnumuzla
Atarız kendimizi evimize
Çıtır çıtır yanar ördek sobası
Sararız çevresini, kardeşlerimle
O gün, keşkek pişirmişse annem
Yanında mısır ekmeği
Sobanın üstünde kestane
Oh! keyfimiz yerinde.
Allahım, neden büyüdüm ben
Kalsaydım çocuk halimle.

Okul yolunda,
Büyük abimin sırtında
Tırmanırız merdivenleri.
Ne güzel görünür Maltepe'den
Ayancık'ın karla örtülü yüzü
Mavi ile beyazın o tatlı izdüşümü,
Yeşillerin, kar altındaki hasreti.
Trenin ince sesi ve dumanından başka
Hiç bir şey bozamaz sessizliği.
Her kar tanesi, alır götürür beni
Ayancık,
Sevgilerimin, özlemlerimin denizi...

İstanbul, 2 Aralık 1994
Sevgi Kurşunu, Şiirler, İstanbul, 1995, Usta Matbaacı Yayını