Artık Hüznün de Eli Ayağı Var

Garip bir hüzün bulaştı sesimin rengine
Buğulu, ıslak, hazin duyanı yakar
Hastalık zannedip çok uğraştı da
Onu benden silemedi doktorlar

Cisimlendi acılarım sanki yüreğimde
Artık hüznün de eli ayağı var
Senfonisi içimde çağıldadıkça
Diline bir senin adını dolar

Görülmesin hüznü diye
Kirpiklerim gözlerimi kucaklar
Bende benden içeri
Sessiz bir hüzün yaşar

Başka bir şey değil
Hüzün bunun adı hüzün
Bir de sana râm olmayan
Gel demeyecek vakar

www.ozguney.av.tr