Artık düşünmüyorum hiç bir şeyi.
Hayatı kendi akışına bırakmayı öğrendim.
Kadere iman ettim, yazgıma boyun eğdim.
Karanlığıma bir aydınlık dahi aramıyorum,
Geceyi, doğacak olan güneşe teslim ettim.
Yarınlar umurumda değil,
Ben bu günü yaşıyorum.
Dün geçip gitti,
Bir bir maziye katıyorum.
Artık geceleri bile hayalini kurmadan yatıyorum...
Artık düşünmüyorum olurdu olmazdı diye.
Hatalarımdan ders alıp önüme baktım.
Keşkeleri lügatımdan çıkarıp bir bir attım.
Sen gelmiyorsun mesela aklıma,
Kalbime resti çektim.
Ağlamayı kestim, gözlerimi kapadım,
Bakmıyor, görmüyorum...
Artık üzülmüyorum.
Neden deme, çünkü düşünmüyorum...
Kayıt Tarihi : 25.4.2017 00:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Artık düşünmüyorum hiç bir şeyi. Hayatı kendi akışına bırakmayı öğrendim. Kadere iman ettim, yazgıma boyun eğdim. Karanlığıma bir aydınlık dahi aramıyorum, Geceyi, doğacak olan güneşe teslim ettim.
![Celal Bahar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/25/artik-dusunmuyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!