Bir sabah kalksam ve artık düşünmesem.
Bilmiyorum ki ben neyim..? , bu yıldızlar, gökyüzü.
Yalın tatlara adansam; yetersizliğin sılası.
Burda ve şimdi, orda ve gelecek. Artık düşünmesem
bunları. Önümde bir yığın yaprak, yeşile dalsam,
mavisiyle denizin coşsam. Düşünmesem sonrasını;
bir bozgunla dönerken geri beynimin dalgaları.
Alışsam bu öksüzlüğe, yarının iplerini bıraksam.
Şimdiye sarılsam sımsıkı, diner mi bilinmeyenin çağrısı.
Çok yorgunum dostlar; artık düşünmesem.
Bıraksam kendimi yüzüstü ve üstümdeki ağırlığı.
18/01/2004
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 19.1.2004 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!