Arslan Yılmaz Şiirleri - Şair Arslan Yılmaz

Yine gurbet çıktı kader yazımda
Yine acı nağme dertli sazımda
Sensiz acı dinmez bahar yazımda
Cananım sultanım birtanem canım

Ağlamak istesem gözlerim yetmez

Biz elbisemizi gardaş gibi severdik
Dar gelene kadar giyerdik de giyerdik
Sonra küçük kardeşlerimize miras kalırdı
Dizinde yamalık, ağında yamalık
kolunda bacağında yamalıkları vardı

Bir ideal oldu hocam hiçler
Tağutlaştırıldı züppeler
Ne hallerde kutsal annelik bir bilsen
Avlulara terkedilir bebekler

Bir ideal oldu hocam hiçler

Yıllar oldu göremedim ben seni
Neredesin kara zülüflü güzel
Halini hatrını bilemez oldum
Ne haldesin kara zülüflü güzel

Sabahtan akşama dualarımda

Hilkatine sebep yüce alemin
Rasûller rasûlü Aziz MUHAMMED
Firdevs-i alânın, kevser nehrinin
Cennetin şâhıdır Aziz MUHAMMED

Asi ümmet olduk nedametteyiz

Öğretmenler geliyor halkına seslenerek
Cahilliğe perde çek
Sözleri altın olur tüm beyinlerde
Sözleri yankı yapar sarp kayalarda

Öğretmenler geliyor ilmini haykırarak

Anlatsam dertlerimi birer ikişer beşer
Ulaşmaz nihayete rakamlar sona erer

Akşam üstü güneş kızıllığında
Yakar yüreğimi hasret rüzgarı
Savurur kül eder tüm bedenimi
Çöllerde bırakır hasret rüzgarı

Gece karanlığı çöker bağrıma

Gece gel ayağının tıkırtısın duyayım
Gece gel elbisenin hışırtısın duyayım
Gece gel nefesinin fısıltısın duyayım
Kimsecikler duymasın sade yalnız gece gel

Gece gel insanların kıskançlığı olmasın

Nasıl geçti oniki ay
Sayamadık hayımızdan
Ördeğin birine hay hay
Durulmaz kaz feryadından

Yine girdik diskotekle