Pantolonum kısaydı anne,
Düzdü sarı saçlarım,
Okyanus mavisi olmasa da gözlerim,
En az okyanuslar kadar derindi duygularım...
Evimizin bulunduğu o çamurlu sokakta
Bir anda tutuldum o masum gözlerine,
İmkansız bir aşkın düştük biz peşine,
Bir volkan patladı şu yaralı gönlümde,
Düşünemedim ayrılacağımızı günün birinde…
Olmadı olmadı bu ayrılık yakışmadı,
Bi şarkı yazalım seninle...
Bestesi sevgiden,
Güftesi sadakatten,
Düzenlemesi saygıdan olsun...
Belki bana kızıyorsun sürekli yazdığım için...
Belki de kızmakta haklısın,
Belki de kızmakta haklı değilsin...
Öyleyse söyle bana,
Sen gittikten sonra, ben neler çektim biliyor musun?
"Ayağını yorganına göre uzat" derdi büyüklerimiz...
O gitti, ayaksız kaldım, yorgan fazla geldi...
Bir zamanlar biz'dik,,,
Şimdi sen de yoksun sende,
Ben de yokum bende,
Hatta Ayrılıkta değil kendinde...
Umudun umudu kaybolmuş,
Usu firari ser de...
Geçen gece uzatmışım ayaklarımı, o biçim kurulmuşum sandalyeye. Yorgunluk atıyorum.
Olmazsa olmazlarımdan sigaram, çakmağım ve kül tablam sağ yanımda, hicaz makamında şarkılar sol yanımda oturuyor.
Muhabbet öyle koyu ki misafirlerimle anlatamam...
Bi süre sonra davetsiz bi misafir geliyor, konuyor soğuk balkon mermerlerine...
Beyaz bir güvercin.
Gittiğin gün bıraktım o limana tüm duygularımı,
Sevemedim kimseyi,
Özledim bir tek seni...
Senden sonra batırdım o limana uğrayan tüm gemileri...
Yolcular kurunun yanında yandı,
Yine Kumkapı’da o sarhoş gecelerin bir yarısı
Uyku bu semte daha uğramadı
Gözlerim ufuktaki o parlak yıldıza takıldı
O da tıpkı senin gibi benden çok uzaktaydı
İnat etti kapanmıyor göz kapakları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!