Müzelik hayatlar seyrettim özensiz seyircilerle
taze açmış çiçeğin kokusunu verdiği bahçede
Arıların sevinciyle karşıladım hayatı.
Arkadaşlarım göçtü arkadaşlarım bensiz
Tükenen zamana inat bu ne yaşama sevinci nefsim!
Haykırasım var mahalleyi süpüren çöpçü'ye
Anılarımı süpürdüğünden habersiz.
Uykusuz görüyorum yığın yığın zihinleri
Bir hal çaresine bakmak lazım geçmişteki izlerin.
Sokak lambalarının aydınlattığı duvar
Arkası kapkaranlık mekanların sarhoş narası
Uyanıyor anne karnındaki cenin habersiz
Arkadaşlarım göçtü arkadaşlarım bensiz.
Kayıt Tarihi : 11.1.2025 11:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!