Kan kaybediyordu hayat
Gün, doğmadan önce şafağında
Toprak, kırmızı güllerin yapraklarında
Ve bahar bahar solan öpülesi dudaklarda
Sadece kan kaybediyordu hayat
Bir gün gri bulutların şahitliğinde
Arkadaş kılığında döndü kahpelik
Tövbeye geldi Şeytan
Görünce çift başlı yılanı
Dirilmeyi diledi Sezar
Sırf affetmek için Brütüs'ü
Ve bağışladı göklerdeki İsa
Son yemeğini kursağında bırakan Yahuda'yı
Çünkü yine ve yeniden
Arkadaş kılığında geldi kahpelik
Dilleniverdi çıngırağından boşalıp
Cehennem'i yüreğime sığdıran zehir
Kör edemem dedi ne gözlerini, ne de vicdanını
Bak ve iyi tanı çift başlı yılanı
Ve yürüyüp gerisin geriye
Tükürdü insan yüzlü yılanın kaderine
Çünkü yine ve yeniden
Arkadaş kılığında geldi kahpelik.
Kayıt Tarihi : 13.1.2007 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!