Şiirlere döktük duygularımızı,
Şiirlere sardık acarımızı sırlarımızı.
Neş'eyi yakaladık ,hüznü kovaladık.
Mısralarda coştuk,dizelerde ağladık.
Aşkımız temizdi, sevdamız derin.
Kalbimde daimdi, en güzel yerin.
Bir zaman tuttuğum, sıcak ellerin
Kimlerin eline , varıyor şimdi..?
SİNE SİNE / SİNESİNE
Sine sine , sine sine
Vardım yâre sine sine.
Benim yârim gül kokuyor,
Yüreğime sine sine..
Bak birader !
Adını anma vefasızın,
Bahsetme kederden asla !
Vereceksen; neş'eden haber ver sen
Çok rüzgarlar esti,
Çok mevsimler geçti;
Zülfün gümüş tellerinden.
Bir kötüye düştü gönül
S O Ğ A N
Zengin sofralarını süsler , bizim kuru soğan
Borç ile kardeş olmuş şimdi , anasından doğan.
Arif Vefik ÇINAR
Kah güldürdük zaman zaman ,
Kah ağlattık.
Hane-i gönlümüze ;
Acı, tatlı neler neler yaşattık.
SONUNDA
Gamzelerin çukuru , ruhsarı handan eder.
Gözlerindeki haşmet , aşıkı candan. eder.
Söyle
Ben , gözlerinin arifesindeki
Bayramı bekliyorum
Söyle !
Ufkun hangi rengindesin ?
Gönül genişti fakat;
Dünya bana pek dardı.
İçimde ipotekli umutlarımın,
Hacizli huzuru vardı.
Yarısı evhamda, yarısı korkuda kaldı.
Her güleni dost sanmıştım amma;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!