SEN.../...BEN
Sen ; kader yelpazem,rüzgarınla savrulmuşum ben.
Sen ; keder meyhanem,efkarınla kavrulmuşum ben.
Sen ; bütün hikayem, masalınla avunmuşum ben.
Sen ; gönül sermayem,nefesinle can bulmuşum
SENDEN BAŞKA İLAH MI VAR
Yenilmişim hep hırsıma ,
Günah sarmışım sırtıma.
Senden başka İlah mı var ?
Erdir affının sırrına...
Sen Diyerek
Hazan olmuş gülşende,bak nasıl hüzün çökmüş.
Ayrı düşmüş gül daldan, bağladım sen diyerek.
Yanıp gitmiş arzular , bülbülüm
için dökmüş .
S E N İ D Ü Ş Ü N Ü R K E N
Bir gül sakladım !
Seni düşünürken ,
Hayallerimin yeleğine .
Saçlarına takmak istedim .
S E N İ N L E
Ufkumda güneşin hülyalı batsın !
Yaslansın göğsüne , şu garip başım .
Cemalin sinemde , uykuya yatsın
Lisanım , nefesim , gizli gözyaşım..
S E N M İ S İ N Y Â R
Sinemde tutuşan goncanın letafeti , senmisin yâr senmisin !
Efsunkâr derin bakışların selameti ,
senmisin yâr senmisin !
Bir görünür , bir yok olursun ; kerameti
Ne güzeldi o eda, o cilveler, o nazlar
İpek saçlarını öperek eserdi rüzgar.
Gözlerinden kalbime dolardı tatlı hazlar
Sen olmayınca sevdam.!
Sen Söyle
Gözlerinin kuyusu , yuttu beni mübahmı ?
Hep mi kalsam orada ;yoksa çıksam günahmı?
Arif Vefik ÇINAR
Ş E R Ç E L E R
Cıvıltılar , kahkahalar
Tüneyip ağaçlara
Şu geveze serçeler.
Atmışlar ortaya ,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!