S E N İ N L E
Ufkumda güneşin hülyalı batsın !
Yaslansın göğsüne , şu garip başım .
Cemalin sinemde , uykuya yatsın
Lisanım , nefesim , gizli gözyaşım..
Ne güzeldi o eda, o cilveler, o nazlar
İpek saçlarını öperek eserdi rüzgar.
Gözlerinden kalbime dolardı tatlı hazlar
Sen olmayınca sevdam.!
Sen Söyle
Gözlerinin kuyusu , yuttu beni mübahmı ?
Hep mi kalsam orada ;yoksa çıksam günahmı?
Arif Vefik ÇINAR
Ş E R Ç E L E R
Cıvıltılar , kahkahalar
Tüneyip ağaçlara
Şu geveze serçeler.
Atmışlar ortaya ,
S e s si z Ç ı ğ l ı k l a r ı m
Sor inanmıyorsan !
Sırtımı dayadığım çınarlardan .
Sana yanık türküler yakan ,
Kırık telli bir sazdım.
SEVDİM DİYE Mİ
Bilsen; ne çok gözyaşı , gizlemiştir mendilim.
Sevdim diye mi böyle , dikenlidir menzilin ?
Hangi gönül istemez , kavuşmayı sevgilim !
Sevdim diye mi böyle , dikenlidir menzilin ?
SEVERSİN DİYEREK
Bilesin diye söylerim ; seni sevmektir kastım.
Göresin diye gönlümü , kirpiklerine astım.
Belki seversin diyerek , dağların yamacından
Senin deli sevdana ben; kış günü çiçek açtım.
SEVGİLİYE
Mahur gözlerinin mahzeninde,
Sevdanın yıllanmış kokusu var.
Süzülüp şarabi nazarlarından
Damla damla ,muhabbet aksın
SEVMEK
Sanma ; sehere düşen zevkin , figanıdır bu
Gam çeken bülbüllerin , gönül ziyanıdır bu.
Arif Vefik ÇINAR
Ş i i r l e r i m
Ne zaman ;
Şiir yazmaya kalksam !
Gerilen ruhumu birşeyler,
Hezeyanla boğuyor .
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!