Bedenini benimle paylaşan
Doğurup dünyaya getiren
Sevip okşayıp büyüten
Anacığımın hakkını şimdi ben nasıl öderim
Kendi yemeyip yediren
Uzun uzadıya anlatmaya gerek yok,
Herkesin bir düşüncesi vardır elbet kendince.
Kerli ferli kelamların lügatımda yeri yok,
Az konuşur, öz söylerim aklımın yettiğince.
Efkar-ı umumiye hiç de bağlamaz beni,
Bir avuç zalimin zulmeti mi bu?
Yok mu hiç dahlimiz, masum muyuz biz?
Bölünürken mazlumların gece uykusu,
Zevk-ü sefa içinde değil miyiz biz?
Yüzyıllardır insanlığa tebelleş olan
Gece, soğuk ve ayaz..
Bilirsin ses daha hızlı yayılır bu koşullarda
Duyuyorum, sokağın derin kuytusunda nefes alışlarını yalnızlığın
Arkamdaymış gibi hissettiğim, hırıltılı ve boğuk boğuk
Dönsem aniden, burun buruna geleceğimi sandığım
Bir gölge mi var orada..
Daim değil, bu günlerde
Değerini fark ettiğim.
Rengi solmuş resimlerde
Gördükçe iç geçirdiğim.
Gücüm yeter sandım her şeye
Gönül adamıyım ben, hayatı gerçeküstü yaşarım..
Nisan yağmurları ıslatamaz beni mesela;
Ben zaten sevdadan sırılsıklamım..
Cihana sığmayan hayallerimin sultanı;
Çırılçıplak gerçeklerimin kölesiyim..
Eğilip bükülmeden yaşarım ben hayatı;
Gönül Dediğin şey
Etten bir parça..
Sermayesi sevgi,
Düşünde harca..
Bir meltem eserde okşarsa saçlarını, bir anne şefkatiyle,
Hatırla Sevgili,
Saçlarına hiç dokunmamış ellerimin yetimliğini..
Değdiğinde gözlerine gün batımının kızıllığı, bir akşam üstü,
Hatırla Sevgili,
Gözlerine doyasıya bakamamış gözlerimin derin hüznünü..
Gün doğanda kızıl olur tan yeri..
Ve sonra güneş maviye boyar zindan karası gökleri..
Kapatıp gözlerini, derin bir nefes gibi çekersin içine,
Hasretle buğulanmış sevdiğinin hayalini..
Ve sonra..
İmsak vakti ezan ile
Vurdum nefsime kelepçe
Aç kalanın hali nice
Anlarız ramazan ile
Haramdan yüzün çevirip
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!