Arı kovanına uzaktan bakılınca
Sessizliğin ortasında öylece duran
Sadece bir kovan görürsünüz.
Küçük ya da büyük, farketmez;
Geceyarısında, kurulu bir kovan...
Bir de
O kovanın bulunduğu bir bahçe vardır;
Çimenlik, yemyeşil
Çiçekler içinde, vızır vızır bir bahçe...
Adımlarınız ilerledikçe
Sesler de çoğalır gitgide
Öyle ki
Kulaklarınızı sağır edercesine...
Kendinizi coşkun akan bir derenin
Ya da yüksek bir şelalenin
Gürültüsü içinde buluverir
Hatta yitirirsiniz...
İşte şimdi, tam da sizi
Ayaklarınızın getirdiği yerdesiniz;
İstanbul'da, bir öğlen vakti
İnsanlar arasında;
Örneğin Bağdat Caddesi'nde
Bakırköy'de, Taksim'de
Ya da Karaköy Vapur İskelesi'nde
Kalabalık içinde
Yürümektesiniz! ...
Arı kovanı suskunluğuna ulaşması içinse
Gece yarısını beklemelisiniz ki
Saat on ikiden sonra
Bir insan sesi duyabilmek uğruna
Siz, hangi bahçeye girerdiniz? ...
Ama, mutlaka bir ses duymak istiyorsanız
O zaman;
Sene 1983'te meselâ
Yüzevler- Altayçeşme'de
Yani Maltepe'de
Geceyarısı
Karanlık... penceresinde
Onüçünde bir kız çocuğunun
Sessiz çığlıklarını duyabilirdiniz;
İstanbul'un dev kalabalığı içinde...
Kayıt Tarihi : 25.3.2004 15:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(İstanbul Denizi'nde Yutulmuş Çocuklarımıza İthafımdır!) Eğer imkanınız olursa Arı kovanına yaklaşın ve Kulağınızı kovana dayayın; O vakit göreceksiniz İçeriden gelen seslerin İnsanların kalabalıkta çıkardığı seslere Ne kadar benzediğini... Ya da başka bir çağrışım daha uyandırabilir kafanızda O da, bir şelalenin yüksekten dökülüşüdür Veyahut sanırsınız, çığlıklar gelir bazen uzaktan Birisi boğulmak üzere; Uğultular içinde Küçük bir çocuk gibi Suya düşmüş! İşte, o çocuk bendim! O vakitler, İstanbul'da Herkes cıvıl cıvıl Güler oynarken sokaklarda Onuçünde ben, yapayalnız Çığlık çığlığa Ve duyulmazdı sesi karanlıkta Kaybolmuş Kalabalıklarda... Şimdi duydunuz mu acaba? Karanlığa terkedilmiş gözleriyle Dinleyin Çocuklar ağlıyorlar biryerlerde mutlaka! Kesik kesik geliyor sesleri kulağıma Hiç susmuyorlar inan anne Bırakmıyor ucu yırtık hatıralar nedense Ağlıyorlar durmadan! Biliyor musun ben hala oradayım işte! Peki sen, nerdesin?
genede güzel tasvirler yapılmış tbrkler
sevgiler
TÜM YORUMLAR (9)