Aslında her dem ağlar sema, bakıp padişahın tahtına.
Her dem yanar dünya, yüreğindeki sızının yangısıyla.
Gam der, dert der gecesinde gündüzünde,
Bilmez ki âdem, dert ne gecede, ne gündüzde.
Bakar göz âleme, seyrin şevki ile;
Bilmez ki yürek, sevda şevkin de ötesinde.
Ne ağlamak ne yanmak çare aşığın derdine...
Kayıt Tarihi : 23.8.2009 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
dert geceyle gündüzün bir olduğu kaderde..
kainatın yaratılış gerekçesinde..
muhteşem bir şiir okudum yine..
eyvallahhhh şairem 10+10+10
TÜM YORUMLAR (3)