Araliktan Ocaktan Şiiri - Seyfi Karaca

Cekip gitmissen
Hayatindan kovulmuslara siginip sarilarak cekip gitmissen
Yaziklari yazip yayimlayan bültenlerdesindir
Haber masasi cerden cöpten dolu
Bosalttikca biriktiren posetlerle dertten beladan
Tam kurtuldum sandiginda
Yikintilarla cöküntülerle bogulup bogusmaya silbastan
Baskin veren depresmelerin krizlerini sarsilip titremektesindir
Kundaktan itibaren payina düsen hayati köhneye salip
Kör kötürümlerle tek boyutlu zoptiri züp..
Sen sana zit ve karsit
Iflah olmaz terslikte sen sana uzak ve muhalif
Sorgulanmamis ambalajlardan peydah olan ucuz zevklere cekip gitmissen
Hem hiper hem süper esaretine markajlanarak
Vezneyi gösteren camdaki
Kontrol kavsaklarinda ve girdap kivrimlarinda
Ve insani gölgesinden kodlayip taniyan kapilardan gecince
Gelir aralik gider ocak, her ceremede,
Tenefüsü olmayan kapilarda zillerde
Giden gelen kalabaliklarin pilakasini ezber edersin
Durur kalir orda yol sehir ve durak
En kusursuz sessizligin insan kumasi olur cikarsin
Ne cesarete tanik ne acligi ve aciyi hisseden
Ruhuna üflenmis okunmus ne kadar üzüntü ve matem varsa
Cirlak sesli catlak gülüslü herkesce sifresi bilinen
Yükleyen programdan
Kirli gürültülü sehre mimlenmis
Metropol monopol yerin dibini gösteren levha gibisindir
Cekip gitmisssen
Hicbiryere kendi kendinden

Aralik / 21