Aralık Şiiri - Selma Polat

Sisli bulutlar selam vermiyor sabaha,
Aylardan yine Aralık…
Karanlık şehrin dört bir yanı,
Yasa boğulmuş gibi karanlık…

Belki de aylar değil de biz yalandık,
Kar olup gökyüzünden, tane tane yağardık.
El ele gezerken soğuğa aldırış etmez, yamandık,
Sana yazılan satırlara yenilerini ekleyerek geçiyor Aralık.

Gündüzle gece arasında fark kalmadı,
Karardı güneş, zift gibi karardı...
Oysaki ben aşkı mutluluk sanırdım.
Unutmak sana dair verdiğim en doğru karardı.

Sensizken daha soğuk sanki Aralık,
Gördüğüm her yüzde seni aradım.
Sarardı duygularım, cam kırıkları gibi dağıldı…
Her şeyden vazgeçtiğimde geriye tek kalandın.