Aralık Şiiri - Fatma Fındık

Aralık..
Her anı anılardan çalan,
Kalbin titreyişinde; donmaya mahkum.
Alnından,
Sırtından,
Avucundan damlayan.

Kendini topluyor yerden.
Aklın yolsuzluğunda,
Bir eskici.

Nihavent makamında bir şarkıya,
Varlığımı ortak ederken,
Başka kollarda can veriyor ruh.

Solgun bir çiçek,
Dudaklarımdan seni çalıyor.

Gözlerime bir bak,
Aralık..

Kapanıyor ışıklarım.
Köşe başlarım vurguna hazırlanıyor.
Kelepçe sesleri eşliğinde planlar yapıyorum.
Nakaratım kısa,
Aralık..

Yeminler ediyor karşımda,
Bir kafir çekinmeden.
Dinliyorum sualsiz.
Kulağımda bir gürültü,sokakta kıyamet marşı çalıyor sanki,
Can veriyor bütün yalnızlıklarım.
Dinle bak,
Aralık..

Kılıcını çekmiş bekliyor beni
Niyeti el koymak varlığıma,
Hani; üçü, beşi hesaplayıp,
Kazanacak aklınca..
Bakıyorum uzun uzun,
Elinde parlayan kılıcına.
İtiyorum tabureyi..
İzle bak,
Kapım,
Aralık.