Arakan Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

ARAKAN

Sinem içten içe yandı kavruldu,
Poyraz esti,yerden yere savruldu,
Yavrularım şehit oldu devrildi,
Naşı omuzlara bindi Arakan.

Uzaktan uzağa baktım haline,
Bir sefer olsada varsam iline,
Yüreğim kapıldı azap seline,
Vicdanlar şeytana kandı Arakan.

Herkes kendi kovuğuna çekildi,
Sinelere kin tohumu ekildi,
Gözlerimden kanlı yaşlar döküldü,
Binbir ahuzara yandı Arakan

Ben senin derdine çare olmadım,
Kanayan yarana melhem bulmadım,
Günler aylar geçti murat almadım,
Ekmeğim zehire bandı Arakan.

Dua dua yalvarırım Allah'a,
Seni erdirmesi için felah'a,
Dayanamaz gönlüm sendeki ah'a,
Gözümün ışığı söndü Arakan.

Müslüman kardeşin derdin bilmedi,
El uzatıp göz yaşını silmedi,
Kul Müçtehit seher vakti inledi,
Rahmetle şehidin andı Arakan.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi