Aradım Seni Şiiri - Kasım Kobakçı

Aradım seni, ne denli,
Güneş gibi, acıların peşinde,
Bir yutum su, sahrada,
Gece, soğuk kışta
Avuçlanmış bir felaket gibi.
Kulağım, daima ayak sesinde
Özledim simanı suların aynasında
Bir alperen oldu gönlüm, abasız, makamsız, asasız.

Abasız, makamsız alperen acılara yürür,
İdelerin çobanıyım, sürü sürü.
Düşüncelerimi aşındırır, içime düşen kurt,
Hafızamda tek düşüncem kalır, o da sen.

Makamsız abasız bir alperen, amacına erişmiş içi.
Aba giymemiş olan.
Fazla yahut önemli göstererek, bir şeyi olduğundan...
Abartmacı olma vaziyeti.