Buralarda bir yerde olacaktı.
İncecik bakışının içine gizli,
Reçetesiz acıları.
Akşam inerken ufuktan,
Vuslatı kalmış dağın ardında.
Uzayıp giden güneşli güne,
Çocuksu bir öpüş olmuş.
İliklerine kadar işleyip,
Çaresiz bırakmış elin ayağın.
İnsan içine çıkmamış biçare bir zaman,
Kaderine edip ver yansın,
Açılmamış gül goncası bedenin.
Derin bir gecenin ucunda.
Ay da tepedeyken üstelik…!
Ruhuna kul köle bu yalnızlık.
Mavi bir deniz göründü.
ufukta,
tepedeyken,
lav olup akan…
Ucuna bağlanmış yanık bir türkü,
Lanet edilecek yerden.
Usulca geçerken önünden,
Kalbi elinde yanmış bir beden,
Yeni bir gün şimdi yeni bir ses,
Eklenmiş ömrüne aldığı her nefes.
Teninden düşen damla,
Eylül’de mevsim olmuş,
Ruhunun alacasında bu tanrıça…
...2023
Kayıt Tarihi : 17.7.2024 17:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halit Turhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/07/17/aradim-46.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!