Öyle ya, çeşmeden su içtiğini zannedersin,
Her yudumda, hangi ölüleri yıkadı bir bilsen,
Sabır taşı olsan, ortadan ikiye çatlarsın,
Sırtı hançer iziyle bezenmiştir, desen desen.
Arada sırada, dimdik yürüdüğü de oluyor ya,
O da vakitlice, sırtından attığı külfettir o’nun.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta