şehirlere sığmayınca iç sızım sabahı geçkin
eski zamanlı rüyalar görmeye başladım ayaküstü
kalarak ayak altında fark edilmeyen bir çiçek gibi...
suçsuzum öğlenleri güneşi bile görmedi gözlerim
ama saydım tek tek kirpiklerini...
zamanın isimsiz kahramanıydı sabrım katıksız
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla