karaydı
berbat bir yazgının tam içinde
yumuk ellerinde
kundağından yeni çıkmış bebeğin
umuttu
kuru bir ayazdı
yalandı
yakan gecenin sessizliğinde
yavşak bir kovalamacaydı
aşktı
tuzaklarında ayrılık taşıyan
acımasızdı
bilinse de yanlışları
toz kondurulmayan
dosttu
soğuk kaldırım taşları kadar
çıplaktı yakınlığı…çamurlu
sözdü
ağzından çıktığınca
yüreğine koyduğunca
inandığın doğrularınca
kıvıran
vıcık vıcık
sahtekar kollarında
hayattı
gerçekti
yılışık sıfatlarda
ve ben hep aptalı oynadım içime düşen her kıvılcımda
umutsuz…aşksız… sözsüz…sahipsiz
…kupkuru
çırılçıplak bir ağaç gibi
Atilla Güler
Atilla GülerKayıt Tarihi : 29.2.2008 16:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
umutsuz…aşksız… sözsüz…sahipsiz
…kupkuru
çırılçıplak bir ağaç gibi
Bir kişi kolaylıkla kendi öz eleştrisini yapıyorsa hayatla barışık demektir,buda şunu gösteriyor bu güzel şiirler ondan çıkıyor yürekten,kalemin var olsun tebrikler.
şiiriniz bir özeleştiri,suçlama,pişmanlık şiiri gibi ama harika olmuş.Benim yorumum böyle.Şiir sizin yorum biz dostların.
Görüşmek üzere.
TÜM YORUMLAR (2)