ANTALYA ŞİİRLERİ

Toprağa AtılmışTohum Olsam
Sen Yağmurumsun Yağmasan Üstüme
Ekin Olamam
Ekin Olsam Sen Güneşimsin
Doğmasan Üstüme Yeşerip Ürün Olamam
Ürün Olsam Sen Aşçımsın
Sensiz Tadımı Bulamam
..

Ne sensiz gecemde bir tad
Ne sensiz günümde hayat
Gözlerin hep gözlerimde
öyle yaşanmalı hayat.

Batan günü durduramam
Solan güle dayanamam
..

Unutmam dediklerinde unuttular
umut vermeyen gülüşlerin arasında
kaybolup gidiyordum hep

Her yagmurda ıslanır saçlarım
başım öne eğik
terkediyorum sokakları agır agır
..

Dostum yıllar sürükleyip gidiyor beni
Soguk bir şehrin kucagına
Olurda sonkez göremezsem gözlerini
Bakışlarını yatır ömründen ömür çalan o kızıl şafaga

Belki kan aglar gözler
Yürekler emanettir artık
..

Yoklugunun saatlerindeyim
En derinlerinde
Bu kadar yalşnızlıktan sonra
Bir sızı yokmu hala yüreginde
Ben kurşunlara dokunmadım
Aynı yerde duruyorlar
Yani kalbimde
..

Karanlık çöküyor agır agır
bir şehrin yalnızlıgını kitap kitap okumak
çıkmaz sokaklara götürüyor beni

İçimdeki seni bir anlatabilsem
bir baglasam yüregimi zincirlere
çıglıklarım dar sokakların uykularını bozsa
..

Çiçeklerin yüzü dönmüş bahara
daglarım sen ol benim
taşım topragım
bütün hasretim sana olsun
uzak şehirler gibi
yaşanmamış mutluluklar gibi

..

Ölümü hatırla
ince bir perde
gözlerin önünde
dalmış gitmişsin
üzerine karlar yagan güvercine

Kapanınca gözlerin
..

Bir agır sevdam var sana
kan ter içinde bırakır beni
düşünmeken hiç yorulmam
boşver dalıp gitsemde mavilige
çünkü ben öyle seviyorum seni

Nasılki ortada duruyorsa kalbimiz
..

Baharda seni sevmek başka
bütün yorgunlugumla
kötülüklerden arınmış sevda kalimeleriyle
gecenin karanlıgında
gökyüzünde donanmış yıldızlar ile
seni bagrıma basmak başka
gözlerine bakarak seni düşünmek
..

Bu son dokunuşum dediginde ellerine
bir avuç gözyaşın vardı
ve yüzündeki ifadenin anlamı
hüzünlü bir roman
yarım kalmış bir şiirdir
oysa ben bütün kötülüklerden arınarak gelmiştim sana
asla degişmedim seni kırmızı gül kokularına
..

Bir zamanlar
çok acı çekiyordum
sevda yüzünden
şimdi susturdum
rüzğarı
yagmuru
kilt vurdum kalbime
..

Biraz şehir kokuyor tenin
biraz gül
biraz ben oluyor tenin
sonra çekip gidiyorsun ardına bakmadan

Nereye yürürsen yürü
her zaman kaybedersin yolunu
..

Takvimlerden söküyorum artık
gün gün seni hatırlatan günleri
ve karanlıkta olsa
ruhum bedenimden çıkıp gidiyor
aldırmıyor ne ay ışıgı ne yıldızlar
ben bende degilim onlarda biliyor

..

Bir çift göz düşünüyorum
Kaşların altında
Kipriklerin arasında
Burnun sağı ve solunda
Al yanakların üzerinde
Ínci, mercan gibi parlak
Aşk ile yoğrulmuş, elâ mı elâ.
..

Gün gelir alıp götürür beni
Delicesine esen bir rüzgar
Kırılır kolum kanadım düşerim
Sarılır gövdem toprağın bedenine
Sanal dünyanda kalır belkide adım
Mısralarım sohbetlerinde geçer bazen
Oysa yüreğimi çoktan öğütmüştür
..

Yıkıl dı bütün hayallerim bu sevda ya elveda
Elveda gönlüm de solan bütün ümitlere
Kaç kapı yı çaldım ben bu kırık kalp le
Dudak bükülüp yüzüme kapanan kapılara elveda...



..

Uzat ellerini ellerime
Avuçlarımın arasında kalsın
Titreyen parmaklarında
Yürağinin atışını duysun yüreğim...
Bir sabah erken gidelim sahile
Uyandıralım uykudan denizi
Mavi gözlerinde güne başlayalım
..

Bir bıçak alsak elimize diyorum
Zaman dediğimiz şeyi
İkiye bölsek şöyle hiç acımadan
Yarısını senle bana bıraksak
Yarsını diğer tüm insanlara
Dağıtsak...
Vede
..

Yitirdim içimde ki sevinçleri
Tükendi bütün gülüşlerim
Sevmenin bir anlamı yok artık
Aşkların hafife alındığı bu evrende...
Oysa ben hep yüreğimi koydum
Yüreksiz sevdaların yollarına..
Şimdi ellerimi arıyorum her sabah
..