Annemin yıldızı Şiiri - Kalender Yıldız

kırık bir hançer ağrısıydı annem
berceste mısralar kadar naif
gözyaşından bir elbise içinde
akşamla ıslanan yağmura sığınırdı
titrek parmakları minicik ellerimde

çocukluğuma doğru akardı Kızılırmak
kaygı deniziydi annem gözleri bulut
maviden emanet safran sesiyle
ne zaman oğlum dese gökte yangın
büyüdü cümle varlık bir ben

dünya çarmıhının gölgesinde
müzmin bir ağrı gibi yaşadı hayatı
geniş zamanlar bekledik beyhude
sabırla sabahı tespih ederken annem
öykündü üstümüze yıkıldı gece

gamzedeyim ne ikbal ne de ümit
annemin yıldızı söndüğü günden beri
ayrılıktan müşteki hazin şarkılar
içimde zehir gibi sıla hasreti
gidemem yol tutar çıktığım vakit

kuklacı, 2013, sütun yayınları

türk edebiyatı