Annemin Menekşeleri Şiiri - Çağan Er

Masumiyet mi bu handeler?
Yoksa cefası mı bu uzun günün?
Bir düzine güzün,
Küskün kasımpatıları kök kök düşüyor
Fakat menekşeler...
Onlar hala dipdiri yaşıyor...

Annemin menekşeleri...
Ben almıştım bir anneler gününde...
Baktım ki yıllar sonra geldiğimde,
Hala çiçek açıyorlar...
Tanrı'nın beni emanet edişi gibi ona yıllar önce...

Hala budaklıysa dallarım,
Hala bir şeyler filizlenebiliyorsa kalbimde,
Tümü senin sayende...

Şırah bir göğüs kâinatın,
Ruhunu çekip şişiyor.
Tinini konuştursa da
Tabiatın aidiyetinde bir insan var.
Ve annem bu insana çok iyi sahip çıkıyor...