Sana ilk kez şiir yazıyorum anne,
Kanımdaki zehri ilk kez akıtıyorum,
Yalnızlığımın kimsesizliği eşliğinde.
İçimde yol alan şu cehennemi,
Her darbede enkaz eden depremlerimi,
Gözlerimin değişen rengini yazıyorum sana,
Buz tutan ellerimin terleyişini bil istiyorum.
Ne tuhaftır anne,
bunu da okuyamayacaksın,
...............................biliyorum.
Ağlarken gülümsemeyi öğrettiler anne,
hayata küfretmeyi.
Dehşetle sustum hiç olmadığı kadar,
Beni konuşmadım zannettiler.
Oysa, an gelip sözler tükendiğinde,
Yürek kendini cümlelere boğar,
.........İçin içinde infilak ettiğinde.
Bir bakıştır bazen insanı insan yapacak,
..........................................Bir sıcak gülüş.
Bir damladır,
yüzünden tüm kiri akıtacak.
Bilmediler annem,
Bilemediler…
Kayıt Tarihi : 23.4.2005 14:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Abdulkadir Öğdüm
TÜM YORUMLAR (3)