Ne zaman üzülsem, sarılırdı bana.
Ne zaman ağlasam, silerdi gözyaşlarımı,
Oturup karşıma dinlerdi derdimi.
Basardı bağrına, okşardı başımı.
Bazen terliğini atardı bana
Bazen elindeki süpürgeyi
İşte öyle bir insanın elinde büyüdük biz..
Önce gurbet girdi araya,
Yollar, dağlar engel oldu.
Hiç bırakmam derdi
Hasret bize kader oldu
gurbet ise mekan.
Dağlar birer duvar oldu
Yollarda hüsran
M. Demircioğlu
Kayıt Tarihi : 15.3.2018 18:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!