Anne!
İnsanlar içindeki yalnızlık tak etti canıma,
Çizgimin hakkını verdiğim için ya beni anlamıyorlar,
Ya da anlamak istemiyorlar,
Buz misali suları kana kana içtiğim halde,
Yufka gönlümün harareti dinmiyor bir türlü.
İnsan bu kadar mı zalim ve gaddar olur,
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta