Anneler Ağlamasın Şiiri - Şahbettin Uluat

Soluk yüzlü bir kadın,
Bardan içeri girdi.
Yetmişler İstanbulu,
Zor mu zor bir devirdi.
*
Dönmüştü birkaç kafa,
Göz gezdirdi etrafa,
Sonra sessiz, yürüdü,
Doğru bardan tarafa.
*
Barmen meşguldü, durdu.
Tabureye oturdu.
Sonra bir şey gösterdi,
Ona bir şeyler sordu.
*
Barmen gözlüğü taktı.
Verilen resme baktı.
Cevabı olumsuzdu.
Döndü, sessizce çıktı.
*
Hissetmedi soğuğu,
Açlığı, yorgunluğu,
Sızlayan bedenini,
Gözündeki morluğu.
*
Başka bir bara daldı.
Biraz da orda kaldı.
Sonra bir başka kapı,
Ve başkasını çaldı.
*
Oğlu ya da kızıydı,
Ah bir görse razıydı,
İçindeki sızıydı,
Kâh uyandı, kâh daldı.
*
Bir bardan kovulmuştu.
Morali bozulmuştu.
Çok mu çok yorulmuştu.
Ama görev kutsaldı.

25.11.2010 22.00