Ben bir evlat yitiren anneyim
Anne diyemeyen dillerin annesiyim
Uykusuz kalan gözlerin annesi
Uzakların gelmeyeceğini bile bile bekleyen
Karanlığa gözyaşlarını biriktiren
Avazı çıktığı kadar sesiyle meydanları dolduran
Mezarlıkları mesken tutan binlerce kalp
Milyonlarca hasretten damıtılan bir damla anneyim
Ben bir evlat yitiren anneyim
Anne diyemeyen tüm dillerin annesi.
Kayıt Tarihi : 14.5.2015 05:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!