Anne Şiiri - Muhammet Akman

Her zaman içten ve şefkatle köpürür sineleri
Dökülür gönüllerimize sanki göklerin merhameti
Ne zaman kırılsak, dökülsek, tükensek
Sıcacık kucağında huzurla dolarız, sarar bizi şefkati

Ne evladın vefasızlığı, ne çektiği çileler
Ne aşılmaz zorluklar ne ümitsizlik ne inkisar
Şefkatini azaltmaz, ve de girmez bir beklentiye
Varını yoğunu her şeyini ailesi için tüketse de

Bizim açlığımız açlığı, tokluğumuz tokluğu olmuştur
Hep kendi hayatından tamamlayarak eksiklerimizi
Hayat boyu mutluluk ve saadetimiz için uğraşır
Fırtınalı denizde en sağlam limanımız hep o olmuştur

Anne tükenmez ışığıyla aydınlatır karanlık gönüllerimizi
Onun yanında yaşarız hayatın en güzel anlarını
“Cennete giden yol onun ayaklarının altından geçer”
O yolu bulmak olmalı hepimize bu hayatın ödevi