Güneş ağlarını çekti gidiyor mahzun
Kararıyor gözlerim çöküyor hüzün
Yalnızlık doluyor avuçlarıma
Gök kubbe yıkılıyor sanki başıma
Gece çöktü yalnızım bu ıssız çölde
Gelmedin sen bilmiyorum bu kaçıncı gece
Meğer bir gün, asır olurmuş düşünce derde
Gözler dalar gidermiş ufka ince ince
Sabır, sabır çektiğim ahlar
Gel artık yoksa beni kim anlar
Dostlarda ayrıldı yanımdan bir bir
Madem sende gelmezsin, halimi Allah bilir…
1997
Muhammet AkmanKayıt Tarihi : 5.1.2005 15:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!