Seni yazdığım bir geceydi. Gözkapaklarımın teslim oluşlarına bayrak çekişlerim. Kirpiklerimden süzülüp giden aşağılara tuz tadı… Bir şiirden bir nesire ceylan gibi sekiyordun. Ben peşinde koşan avcı edasıyla nişangâhıma oturtturamıyordum. Bir denk gelsen, göğsünün ortasına saplardım kalemimi… Seni yazmaktan öte, yaşamak varken, bu koşuşturmaca neyin nesiydi peşin sıra sensizliğin hüküm sürdüğü gecelerle…
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta