Seni yazdığım bir geceydi. Gözkapaklarımın teslim oluşlarına bayrak çekişlerim. Kirpiklerimden süzülüp giden aşağılara tuz tadı… Bir şiirden bir nesire ceylan gibi sekiyordun. Ben peşinde koşan avcı edasıyla nişangâhıma oturtturamıyordum. Bir denk gelsen, göğsünün ortasına saplardım kalemimi… Seni yazmaktan öte, yaşamak varken, bu koşuşturmaca neyin nesiydi peşin sıra sensizliğin hüküm sürdüğü gecelerle…
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 1.7.2014 20:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!