Anlat Bana Şiiri - Hasan Çanakçı

77
Bana gitmeyi anlat uçsuz bucaksız uzanan ovalarda.
Ekin tarlalarının arasında,
Ürperten dağ yamaçlarında,
Kıvrım kıvrım uzayan girift yollarda,
Başka sevdalarda hayat bulmayı,
Unutmayı, unutturmayı,
Öldürmeyi, ölmeyi,
Kökünden kazıyıp yok etmeyi,
Yani bir aşkı, bir sevdayı idam etmeyi
Anlat bana biraz…

Alev alev yangınlara atıp beni,
Yüreğinde sızı gözlerinde yaş,
Bir yarın geride önünde uzun bir hayat…
Dünya sana güzel gerisi boş!
Varsa yoksa sen…
Arkanda kızılca kıyamet,
Her gün yenilenen dert,
Paramparça olmuş bir kalp,
Karartılmış bir umut…
Dön bak geriye elimi tut,
Bana biraz anlat
Bırakıp sonsuza gitmeyi…

Dönüp arkana bakmadan sonsuza gitmeyi anlat,
Gün akşam olmadan aylar geçmeden
Unutmayı anlat çarçabuk
Zorlukları kolay etmeyi,
Bir aşkın kalemini kırmayı
Anlat bana biraz

Ne kolay çekip gittin
Bir şey söylemeden.
Bana öyle ağır geldi ki…
Büküldü belim, kırıldı kolum kanadım…
Zaman biriktirdi kederlerimi,
Uzaklara götürdüm bedenimi
Sende bıraktım kalbimi,
İkide bir nüksediyor,
Zamandan mekandan ötelerde,
Arayıp buluyor seni.
Ağzına bakıyorum bir söz için
İnadına susuyorsun…
Ve kapatıyorsun tüm kapıları
Aklım almıyor, acılarım dinmiyor…
Anlat bana biraz
Nasıl kıyıyorsun bana..?

Biliyorum herkesin hayatı kendine,
Sen böyle diyorsun.
Ne kolay söylüyorsun…
Sanki benim sensiz bir hayıtım mı var..?
Ben sende hayat buldum,
Sende son bulsun hayatım…
H.Ç Temmuz 2019