rumeli hisarına bakıyor gözlerim
yaşlı kayık yavaş yavaş denizi geçerken
düşünüyorum seni keşke yanımda olsaydın diye
yıldızlar yağıyor geceye ışıltılı
sevgililer el ele gözlerinin içine bakarak
fısıldaşıyorlar bilmediğim kelimeleri
ne kadar mutlular
umarım bir ömür boyu devam eder aşkları
bense en mutsuz günlerimi yaşıyorum
istemediğim halde asık suratımı taşıyorum
gittiğim her yere
bana bakıyor da insanlar ara sıra
belki de kim bu suratsız diye soruyorlar
birbirlerine gizli gizli bakarak
dalıyor gözlerim denizin karanlığına
atmak istiyorum kendimi içine
kaybolmak istiyorum
herhangi bir sahili bulana kadar
vazgeçiyorum bir an
istemesem de dönmek zorundayım
dönmek zorundayım yaşamla ölüm arasındaki
yaşadığım o kahrolası
ama bir türlü anlatamadığım sessizliğime......
Kayıt Tarihi : 16.1.2007 21:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!