biliyorum beni hiç sevmedin sen
hep başka gözle baktın bana
ve hep o renk renk
kadife yüzlü adamları sevdin sen
konuşurdun onları alıntılı
için giderdi uzun uzadıya
bense her şey çok farklıymış gibi
daha da yaklaşırdım sana
gülmelerin bile farklıydı
sen anlamazdın belki de
ama ben içim içim erirdim
bana önemsiz bakışlarını bile yakaladığımda
biliyorum beni hiç görmedin sen
hep başka yerlerdeydin
ya bir sahil kenarında
ya da her tarafı yeşil ve sakin
küçük bir kasabadaydın
ya da onlardaydın
bense sendeydim hep
senin yollarında
sana yürüyordum adım adım
sırf bana güldüğünde neler düşündüğünü bilmek için
biliyorsun çok direnip inat ettim
düşündüğüm sevdiğim senden dolayı
seni bu hayata teslim etmemek için
ama sen sevmedin beni
ama sen görmedin beni
ne yapabilirdim ki başka senin için
kaldım şaşkınlığımla
ama bulmak uzun sürmedi
senin için ne yapmam gerekenleri
evet,
özlemek ve hayal etmek kaldı bana
eskimiş,rafa kalkmış birlikteliklerimizden
aslında özlemekse özledim
hayal etmekse hayal ettim gecelerce uykusuz
ve ben bitmelere yaklaştım şimdi
neler düşündüğünü aklıma kazımışken
yaşayıp alışmaya çalışırken yalnızlığıma
biliyorum beni hiç sevmedin sen
sadece o renk renk
anlatırken aldanmanı izlediğim
kadife yüzlü adamları sevdin sen....
Kayıt Tarihi : 16.1.2007 21:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!