"Biliriz ki; Kılavuzu yağcı olanın ayağı tez kayar,
bilge insan atar adımı görerek! Filhakika; Allah'ın bahşettiği aklı iyi kullanmak gerek, yoksa yüreğinizde yuva yapar engerek..."
Bilirsiniz ki; her çocuk "insan" olarak doğar. Ancak birçoğu gençliğinde, yetişkinliğinde bu muhteşem özelliğini kaybeder. İşte bundandır; yeryüzündeki tüm kötülükler!
Aslında ben yeryüzünde hiçbir canlıya
İYİLİK yapmadım.
Bütün yaptıklarım, vecibesiydi yaradılışımın..!
Ve hiç KÖTÜLÜK de yapmadım.
Sadece İNSAN olarak
YAPMAMAM gerekenlerin de farkındaydım…
Yıldızsız bir gökyüzünü tasvir ederken,
Pelit ağacının,
İri gözlü sincapların olmadığı
Balta girmemiş bir ormandı
Aslında tek sahip olduğumuz,
Adını bilmediğimiz bir kuşun şarkısıydı,
Uyandığımızda ruhumuzu saran
Meşum yorgunluğumuz…
Ayakkabılarımızın topuklarında sakladık sevdayı
Tadı mıh gibi yüreğimize oturan
Saatler sabırsız adımlarımızdaydı,
Koştuk umarsızca
Geç anladık!
İnsanın zamandan daha çok canımızı acıttığını…
Kayıt Tarihi : 16.7.2011 09:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!