Anla Şiiri - Çizgili Mavi

‘Çıkıp biraz dolaşayım; avareler gibi başıboş ve meczuplar gibi avarece dolaşayım da biraz kafam dağılsın’ diye çıktığım yolda, sanki kafamın içinde kilometrecekerle kuyruk oluşturan seslerle boğuşmuyormuşum gibi, uzayıp giden kilometrelerce duran ve durağan bir trafik keşmekeşinin tam ortasında buldum kendimi.
Radyoda; ‘sevmeyi denemedin’ diye bir şarkı söylüyor Blok3 mahlaslı biri, sitemler-serzenişler… ‘Lanet olsun gönlüme, bir türlü bitiremedim. Hayaline aşık oldum ben, sana değil’ diye bir yeri var şarkının; ‘sen bana aşık değilsin, beni sevmeyi seviyorsun, sen hayalinde yarattığın beni seviyorsun, beni değil” dediğin anlarda içimin nasıl da yandığını, hayır sensin o diyerek nasıl da kavrulduğumu hatırlattı bana.
Görüyorsun ya, ya da görmek istemiyorsun ya duy en azından. Ben, senden biraz kaçayım bşraz uzaklaşaım diye çıktığım yolda bile dönüp dolaşıp bir şekilde bir vesile sana düşüyorum. Şarkı değişiyor, trafik akmıyor, yağmur yağıyor ve akşam oluyor! Anla; bana ne akşam oluyor ne gün doğuyor! Anla; benim senden başka sığınacak kapım yok! Anla, Allah aşkına anla artık; benim senden ayrı geçirdiğim bir anım bile yok.
Akşam olacak birazdan, yine bir iki kitaba düşüp senle göz göze kalacağımız cümlelerin arasında kaybolacağım. Yüklemi hasret, acı, göz yaşı olan cümlelerin tümümün öznesinde yine seni bulacağım. Sigara… belki bir kahve ki tatsız tuzsuz! Anla; benim senden başka halim yok! Üç vakte kadar olması için can vereceğim şeyler dar vakitlere mahkum! Gözlerine kaçak bakışlar; ki sınırlı ve süreli! Anla; benim senden başka dökecek göz yaşım yok. Anla, gözünü seveyim anla…
Sonra gece, karanlık… Uyku, uyu. Veya uyuma, uyumak isteyip de kal sabaha kadar açık gözlerle. Sonra hayal, düş… Belki bir rüya!
Anla, benim senden başka arkadaşım yok. Yolum yok, yönüm yok senden başka. Kırıntılarına mı razsın dedin, kırıntılarına. Umutlarım kırıntılarımda, anla; benim senden başka kimsem Yok.